Καλλιτέχνης
«Εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια» αποκάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ σε μια καθοριστική πραγματεία του το 1965 «μελετώ, ανάμεσα σε άλλους κλάδους της φιλοσοφίας, και το θέμα της τέχνης».
Είχε δύο λόγους γι’ αυτό. Πρώτα απ’ όλα, όπως ο ίδιος εξήγησε: «Η τέχνη είναι το λιγότερο κωδικοποιημένο εγχείρημα του Ανθρώπου και το πιο παρεξηγημένο». Ακόμα και ο ίδιος της ο ορισμός, όπως παρατήρησε, αποτελούσε εξακολουθητικά αντικείμενο έντονων διαφωνιών. Έτσι, σε καθαρά ακαδημαϊκό επίπεδο, θέλησε να εξετάσει το θέμα υπό την πιο ευρεία και ουσιώδη έννοιά του, και συνεπώς να επιλύσει ζητήματα που φιλόσοφοι και κριτικοί συλλογίζονταν επί μακρόν, συμπεριλαμβανομένου και του πιο βασικού ερωτήματος από όλα: «Τι είναι Τέχνη;».
Ωστόσο, υπήρχε ένας άλλος λόγος για το ενδιαφέρον του πάνω στο θέμα κι αυτό απορρέει από το γεγονός ότι, πέρα από οτιδήποτε άλλο πέτυχε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, ήταν ο ίδιος καλλιτέχνης. Απόδειξη μια δήλωσή του τριάντα χρόνια πριν:
«Δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό από το να απαθανατίζω τα όνειρά μου σε λόγια, χρώματα ή μουσική και μετά να τα βλέπω να ζωντανεύουν».
Ενώ αργότερα και ως μια περιεκτικότατη δήλωση από το μεταίχμιο της Scientology είπε:
«Ο καλλιτέχνης έχει έναν τεράστιο ρόλο στη βελτίωση της σημερινής πραγματικότητας και στη δημιουργία της αυριανής. Λειτουργεί σε ένα επίπεδο μπροστά από την επιστήμη ως προς τις αναγκαιότητες και τις απαιτήσεις του Ανθρώπου. Το επίπεδο ενός πολιτισμού μπορεί να μετρηθεί ευθέως από τον αριθμό των ανθρώπων του που εργάζονται στο πεδίο της αισθητικής. Επειδή ο καλλιτέχνης ασχολείται με μελλοντικές πραγματικότητες, πάντα αναζητά βελτιώσεις ή αλλαγές στην υπάρχουσα πραγματικότητα. Αυτό καθιστά τον καλλιτέχνη, αναπόφευκτα και πανομοιότυπα, έναν επαναστάτη ενάντια στο κατεστημένο. Ο καλλιτέχνης, μέρα με τη μέρα, οραματιζόμενος τις νέες πραγματικότητες του μέλλοντος, επιτυγχάνει ειρηνική επανάσταση».
Αναμφισβήτητα, λοιπόν, «Αυτό το πολύ ευρύ αντικείμενο της τέχνης» όπως το περιέγραψε, δεν είναι κάτι που το έπαιρνε ελαφρά. Και, στην πραγματικότητα, είναι πιθανόν αδύνατον να επιθεωρήσει κανείς τη ζωή του Λ. Ρον Χάμπαρντ χωρίς να λάβει υπόψη του τα καλλιτεχνικά του επιτεύγματα.